نه از افسانه می ترسم نه از شیطان

نه از کفر و نه از ایمان

نه از آتش نه از حرمان

نه از فردا نه از مردن

نه از پیمانه می خوردن

خدا را می شناسم از شما بهتر

شما را از خدا بهتر

خدا از هرچه پندارم جدا باشد

خدا هرگز نمی خواهد خدا باشد

نمی خواهد خدا بازیچه ی دست شما باشد

که او هرگز نمی خواهد چنین آیینه ای وحشت نما باشد

هراس از وی ندارم من

هراسی را از این اندیشه ام در پی ندارم من

در عالم بیم از آن دارم

مبادا رهگذاری را بیازارم

نه جنگی با کسی دارم

نه کس با من ...

چشمام پر از اشک میشن و اشکام آروم خودشونو روی گونه هام رها می کنن!چشمام رو میبندم و به  روزای خوشمون فکر میکنم!چقدر خاطره, هرکدوم یه رنگی دارن برام!حالا اشکام با شدت بیشتر خودشونو روی گونه هام رها میکنن!

این اشکها همدم من هستن اگه اونا نباشن من با این خاطرات دق میکنم!اشکام همیشه با من هستن مثل خاطره ی تو گلم....آره خاطره ی تو...توی که عاشقم کردی و رفتی و التماس هام رو ندیدی....!حتی نیم نگاهی بهم ننداختی!رفتی و منو با این اشکها تنها گذاشتی...اشکهایی که حالا همدم تنهایی های من هستن....!